Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.(Dz.U. 1991 nr 80 poz. 350 z późn. zm.) o podatku dochodowym od osób fizycznych za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie odpłatnego nabycia –cenę ich nabycia.
Jednocześnie stosownie do treści art. 22g ust. 3 ww. ustawy za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.
W związku z powyższym, że jeżeli zapłata podatku od czynności cywilnoprawnych nastąpiła po dniu przekazania środka trwałego do używania, stanowi ona koszt uzyskania przychodu w momencie zapłaty i jednocześnie nie podwyższa wartości początkowej środka trwałego.